Contacto: caldaloba@caldaloba.es
Caldaloba

HISTORIA DE GALICIA

(D. BENITO VICETTO)

Bibliografía Vicetto Pérez, D. Benito. Historia de Galicia (1865) Reflectido na “Bibliografía” da web: http://www.caldaloba.es.
VOLVER
Actualizado: abril 2023
Mapa da web 1. Quen era D. Benito Vicetto? Naceu en Ferrol (A Coruña) o 21 de maio de 1824 e faleceu o 28 de maio de 1878; foi periodista, historiador, dramaturgo e novelista español. Exerceu como militar, oficial de prisións, director da Real Casa da Moeda de Xubia e funcionario de Facenda.  Cabe destacar o seu labor como historiador na súa obra Historia de Galicia (1865) que abarca dende a Prehistoria ata o Reinado de Isabel II. Tamén cultivou  poesía, novela, teatro e ensaio.  Dirixiu “El Clamor de Galicia e Revista de Galicia”  e foi considerado un dos fundadores do Rexionalismo. Ademais, foi unha figura clave para o renacemento da historiografía galega.
Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
2. Sobre o Castelo de Vilaxoán (Caldaloba): “[...] (trad. galego)  Pedro Pardo de Cela era fillo de Juan Pardo, señor feudal de Cela e de Violanta de Aguiar; a pesar de non ser o primoxénito sucedeu por morte do seu pai na posesión dos bens e señorío da casa, unha das máis poderosas do país en atención ás moitas xurisdicións e fortalezas que comprendía, coma o castelo de Santa Cruz do Val de Ouro, castelo de Vilaxoán, casa de Villaguisada, casa de Santa María de Saavedra, castelo de Penadreda, castelo de Guitiriz e outras varias, hoxe arruinadas pola <<guerra dos viláns>>.  [...] Apodérase Alonso de Lanzós do señorío de Andrade e loita no bispado de Mondoñedo contra Pardo de Cela, derribándolle os castelos de Saavedra e Vilaxoán (ver cita na web os imardiños).  [...]Entón meteuse Fernán Ares de Saavedra en Villa Juán e dende cinco ou seis meses (1485) tomou ó Conde D. Rodrigo de Lemos  o alcázar de Ponferrada, e o Conde de Camiña...  [...] Arias Vázquez de Párraga -dice Aponte ocupándose da casa de Parraga (Parga)- tiña bons vinte escudeiros sen falta, e catrocentos vasalos, e douscentos de beetrías. O seu fillo Fernán Ares tiña os mesmos vasalos, e beetrias, e con máis os que ganou do seu tío Martín Vázquez, e tiña casa de vinte cinco bos escudeiros, e dende que casou con Dª Constanza de Castro (Constanza Pardo de Cela y Castro) súa tía, porque o gobernador Fernando de Acuña degolara a Pedro Pardo o pai dela, aconselláronlle que furtase a Vilaxoán, e que non obedeceran o Rei.  E así se fixo.  Veuno cercar (a Fernán Ares) o gobernador Diego López de Haro un ano pouco máis ou menos -e porque lles secou o pozo da auga, entroulle auga de choiva e pudriuse toda, de maneira que todos adoeceron- e a señora faleceu dentro, e Fernán Ares que tamén adoeceu foi ferido dunha pedra de trabuco – e a el e outros tres homes sans moi ben os prenderon, e axustizaron, senón lles valera Diego de Andrade.  E polas cartas que se fixeron entre o gobernador e Diego de Andrade e Álvaro González; partiron toda a súa facenda (a de Fernán) en tercias, - e Diego de Andrade logo lle deu a súa parte, e o remediou...  [...]”

Compartir en:

Pódeche interesar:

HISTORIA DE CALDALOBA LER MÁIS Historia do castelo, do pazo, fondo documental e transcricións OS IRMANDIÑOS ~ CALDALOBA LER MÁIS O preito de Tabera-Fonseca; o interrogatorio, testemuñas,… HEMEROTECA LER MÁIS Colección de artigos dos xornais e revistas sobre Caldaloba.
Febreiro 2022 Jesús Pena
BUSCAR:
Contacto: caldaloba@caldaloba.es
Caldaloba
Actualizado: abril 2023
VOLVER
Mapa da web

HISTORIA DE GALICIA

(D. BENITO VICETTO)

1. Quen era D. Benito Vicetto? Naceu en Ferrol (A Coruña) o 21 de maio de 1824 e faleceu o 28 de maio de 1878; foi periodista, historiador, dramaturgo e novelista español. Exerceu como militar, oficial de prisións, director da Real Casa da Moeda de Xubia e funcionario de Facenda.  Cabe destacar o seu labor como historiador na súa obra Historia de Galicia (1865) que abarca dende a Prehistoria ata o Reinado de Isabel II. Tamén cultivou  poesía, novela, teatro e ensaio.  Dirixiu “El Clamor de Galicia e Revista de Galicia”  e foi considerado un dos fundadores do Rexionalismo. Ademais, foi unha figura clave para o renacemento da historiografía galega. 2. Sobre o Castelo de Vilaxoán (Caldaloba): “[...] (trad. galego)  Pedro Pardo de Cela era fillo de Juan Pardo, señor feudal de Cela e de Violanta de Aguiar; a pesar de non ser o primoxénito sucedeu por morte do seu pai na posesión dos bens e señorío da casa, unha das máis poderosas do país en atención ás moitas xurisdicións e fortalezas que comprendía, coma o castelo de Santa Cruz do Val de Ouro, castelo de Vilaxoán, casa de Villaguisada, casa de Santa María de Saavedra, castelo de Penadreda, castelo de Guitiriz e outras varias, hoxe arruinadas pola <<guerra dos viláns>>.  [...] Apodérase Alonso de Lanzós do señorío de Andrade e loita no bispado de Mondoñedo contra Pardo de Cela, derribándolle os castelos de Saavedra e Vilaxoán (ver cita na web os imardiños).  [...]Entón meteuse Fernán Ares de Saavedra en Villa Juán e dende cinco ou seis meses (1485) tomou ó Conde D. Rodrigo de Lemos  o alcázar de Ponferrada, e o Conde de Camiña...  [...] Arias Vázquez de Párraga -dice Aponte ocupándose da casa de Parraga (Parga)- tiña bons vinte escudeiros sen falta, e catrocentos vasalos, e douscentos de beetrías. O seu fillo Fernán Ares tiña os mesmos vasalos, e beetrias, e con máis os que ganou do seu tío Martín Vázquez, e tiña casa de vinte cinco bos escudeiros, e dende que casou con Dª Constanza de Castro (Constanza Pardo de Cela y Castro) súa tía, porque o gobernador Fernando de Acuña degolara a Pedro Pardo o pai dela, aconselláronlle que furtase a Vilaxoán, e que non obedeceran o Rei.  E así se fixo.  Veuno cercar (a Fernán Ares) o gobernador Diego López de Haro un ano pouco máis ou menos -e porque lles secou o pozo da auga, entroulle auga de choiva e pudriuse toda, de maneira que todos adoeceron- e a señora faleceu dentro, e Fernán Ares que tamén adoeceu foi ferido dunha pedra de trabuco – e a el e outros tres homes sans moi ben os prenderon, e axustizaron, senón lles valera Diego de Andrade.  E polas cartas que se fixeron entre o gobernador e Diego de Andrade e Álvaro González; partiron toda a súa facenda (a de Fernán) en tercias, - e Diego de Andrade logo lle deu a súa parte, e o remediou...  [...]”

Compartir en:

Pódeche interesar:

HISTORIA DE CALDALOBA LER MÁIS Historia do castelo, do pazo, fondo documental e transcricións OS IRMANDIÑOS ~ CALDALOBA LER MÁIS O preito de Tabera-Fonseca; o interrogatorio, testemuñas,… HEMEROTECA LER MÁIS Colección de artigos dos xornais e revistas sobre Caldaloba.
Bibliografía Meilán Amor, D. Manuel. Geografía General de el Reino de Galicia (Tomo IV, provincia de Lugo; 1928) Reflectido na “Bibliografía” da web: http://www.caldaloba.es.
Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada
Febreiro 2022 Jesús Pena
BUSCAR: